گفتم: آقایX   شما که داری ریش می­تراشی، تمام صورت رو می­تراشی(حتی محدوده حرام)؟

گفت:آره!

گفتم:خب اینکه اشکال داره

خندید و گفت:خب وقتی مشتری ازم می­خواد من که نمی تونم نه بگم...

گفتم: شما بگو این کار رو نمی­کنم

گفت: بعد دیگه کسی برای اصلاح پیشم نمیاد

اون مشتری(از زبون آقایX  ) بهم گفت: اگه تیغ نزنم پس چی بخورم؟

گفتم: روزی که دست خداست

چند دقیقه بعد گفت:ولی فکر نمی­کنم برای آرایشگر اشکال داشته باشه(وگناهش گردن مشتریه)

گفتم:نه(گناه داره)، من حکمش رودیدم، حتی اون پولی رو که در قبال تراشیدن ریش می­گیری، حرامه ومن که یه مشتری دیگه هستم اگه هنگام حساب کردن پول بیشتری دادم و خواستی مقدار مانده رو برگردونی، نمی تونی از اون پولی بدی که برای تراشیدن گرفته بودی.

گفتم:بالاخره مال حرام رو نمیشه خورد

گفت:مال مخلوط به حرام رو که میشه

گفتم: اتفاقا اون رو هم نمیشه ...

گاهی اوقات ماها فکر می کنیم که روزیمون دست دیگرانه در حالی که نباید فراموش کنیم که روزی رسان خداست و اگر از دست خلق خدا می گیریم، اونا فقط وسیله اند، همون خدایی که دستور میده تا از طریق مادر برای فرزند شیر مهیا بشه، در حالی که فرزند هنوز نمی تونه حتی حرف بزنه، همون خدا روزی رسان بزرگترا هم هست، اصلا خدایی که بزرگ و کوچک بودن سن بنده ها ملاک روزی رساندنش یا نرساندنش به مخلوقات باشه که خدا نیست!